Być w Anglii i nie zobaczyć Londynu, to chyba nie wypada, skoro to już tak blisko. Wyruszyliśmy i po nocy spędzonej w autobusie przywitał nas o poranku, senny jeszcze Londyn. Wycieczkę rozpoczęliśmy, jak to przystało na ludzi kulturalnych od wizyty w Buckingham Palace – oficjalnej londyńskiej rezydencji brytyjskich monarchów. Jej Wysokość Królowa Elżbieta II była w pałacu o czym świadczyła wciągnięta na maszt flaga, jednak pewnie jeszcze spała o tak wczesnej godzinie. W pałacu jest sześćset komnat, w tym dziewiętnaście reprezentacyjnych, ponad siedemdziesiąt łazienek i prawie dwieście sypialni. Przed siedzibą monarchini brytyjskiej znajduje się pomnik królowej Wiktorii.
W dalszą drogę wybraliśmy się przez St. Jaems’s Park, aby dotrzeć do Pałacu Westminster. Obiekt ten, to neogotycki, zabytkowy pałac wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, siedziba brytyjskiej Izby Gmin, Izby Lordów oraz urzędów z nimi związanych. Przy pałacu znajduje się najsłynniejszy zegar w Londynie –Big Ben, który obecnie jest w remoncie pokryty rusztowaniami i dobrze widoczna jest tylko tarcza zegarowa. Po przejściu mostu Westmister, znaleźliśmy się po drugiej stronie Tamizy, aby kontynuować wzdłuż jej brzegu podróż po Londynie.
Pierwszym przystankiem był London Eyes (londyńskie oko), nazywane też Kołem Milenijnym lub diabelskim młynem. Koło ma wysokość 135 metrów, a jego pełny obrót trwa około 30 minut. Na kole znajdują się 32 klimatyzowane kapsuły pasażerskie, z których można podziwiać panoramę Londynu.
Mijając kolejne wspaniałe budowle i podziwiając ukazujące się widoki, majaczącą w oddali za rzeką Katedrę Św. Pawła, przechodząc obokJubilee Gardens oraz mijając kolejne mosty dotarliśmy do Tate Modern, budynku, w którym mieści się brytyjskie muzeum narodowe międzynarodowej sztuki nowoczesnej (całość kolekcji jest również dostępna online). Muzeum mieści w bezpośrednim sąsiedztwie Globe Theatre i Millenium Bridge. Budynek galerii stanowił niegdyś główną halę elektrowni Bankside Power Station. Nie daleko, jest też przepiękne muzeum Szekspira – Shakespeare’s Globe, gdzie prezentowana jest jego twórczość i pamiątki po nim.
Kolejne pokonane przez nas metry przybliżały nas do pięknych zakątków Londynu, gdzie historia miasta miesza się z nowoczesną formą. Z jednej strony ukazując wiekowe zabytki, a z drugiej nowoczesne budowle i konstrukcje architektoniczne. Tak, mijając stary statek w zabytkowym doku, mijając niesamowitą budowlę Hay;s Galleria, okręt HMS Belfast, Citi Hall, Fiedls Park, docieramy do przepięknego mostu Tower Bridge. Jest to mostzwodzony, umożliwiający przepływanie statków oceanicznych do około 40,5 m wysokości powyżej poziomu wody. Charakterystycznym elementem mostu są dwie wieże główne, połączone u góry dwoma pomostami - kładkami dla pieszych - zawieszonymi 34 m nad jezdnią i przeszło 44 m nad oznaczeniem górnego poziomu w rzece. Środkową część mostu stanowią dwa podnoszone przęsła - urządzenia dźwigowe z przeciwciężarem. Są to dwa gigantyczne skrzydła, każde o wadze 1 200 ton, uniesione w górze, tworzące z płaszczyzną jezdni kąt 86 stopni.
Po przejściu mostem na drugą stronę Tamizy przyszedł czas na Tower of London (Pałac i Twierdza Jej Królewskiej Mości, wzniesione w 1078 roku dla Wilhelma Zdobywcy ) – budowlę obronną i pałacową monarchów Anglii(do rządów Jakuba I zm. w 1625).
Więziono tu m.in. króla Anglii Henryka IV, królową Annę Boleyn, Thomasa More'a, Thomasa Cromwella, Jane Grey, żeglarza Waltera Raleigha, a w 1941 r. Rudolfa Hessa.
Spacerem uliczkami Londynu doszliśmy do olbrzymiej budowli widzianej wcześniej, Katedry Świętego Pawła ( St. Paul's Cathedral) – jednego z najbardziej znanych kościołów anglikańskich w Wielkiej Brytanii. Jego budowę ukończono w 1710. Znajduje się w samym sercu londyńskiej dzielnicy City of London i formalnie pełni funkcję głównej świątyni tej dzielnicy. Pieczę nad nim sprawuje bezpośrednio Lord Mayor.
Kolejnym przystankiem na londyńskim szlaku było Covent Garden, dzielnica Londynu znana ze spotkań artystów, cyrkowców, muzyków i osób związanych ze sztuką. Dawniej znajdował się tutaj klasztor. W dzielnicy tej znajduje się Covent Garden Theatre, siedziba Opery Królewskiej i Królewskiego Baletu.
Przez Chinatown z przygodami poszliśmy w kierunku Galerii Narodowej. Obecna dzielnica Chinatown, zajmuje obszar w okolicach Gerrard Street. Zawiera wiele chińskich restauracji, piekarni, supermarketów, sklepów z pamiątkami i innych chińskich firm.
Kolejnym etapem naszej wycieczki była National Gallery – galeria sztuki w Londynie, w północnej części Trafalgar Square. Jest to galeria państwowa, prezentująca kolekcję 2300 dzieł malarstwa. Artyści, których dzieła są tam wystawione, to między innymi: Leonardo da Vinci, Rembrandt van Rijn, Vincent van Gogh, Tycjan, Sandro Botticelli, Jan van Eyck, Claude Monet, Diego Velasquez, Pierre-Auguste Renoir i wielu innych. Trafalgar Square- Plac Trafalgarski położony w dawnym miejscu stajni królewskich, upamiętnia zwycięstwo brytyjskiej Royal Navy w morskiej bitwie pod Trafalgarem (1805). Jego budowę zaczęto w 1829 roku, a w 1843 ustawiono na środku 55-metrową kolumnę Nelsona. I tu właśnie nadszedł kres możliwości naszych nóg i Londyn, dotąd aurą łaskawy, odkrył swoje deszczowe oblicze i zmuszeni byliśmy wracać na dworzec autobusowy, mijając kilka poznanych wcześniej miejsc, na koniec żegnając Pałac Backingham i Londyn.
